De schijndood van Elisabeth Williks in 1772 in Rotterdam

Elizabeth Williks/Willix/Wilks/Willickx, de vrouw van Arnoldus van Deijl, beviel van een zoontje, dat zij op 23-10-1772 in Rotterdam in de Leeuwenstraat R.K. lieten dopen met de naam Mathijs. Getuigen bij de doop waren Cornelius van Deijl en Margarita Stevens.

Het lijkt erop dat Elizabeth last had van een postnatale depressie, want 4 weken later, op 20 november, deed zij een poging zichzelf te verdrinken – volgens opgave door “overmaat van zorgen, droefgeestigheid en zwakheid van hersenen”. Zij werd voor dood aangetroffen. Men probeerde haar te verwarmen, in te wrijven met brandewijn en goot brandewijn in haar mond. Ze gaf daarop enige tekenen van leven en kreeg ook een neiging tot braken. Men probeerde haar verder te verwarmen en koffie toe te dienen. Na verloop van 3 uur opende zij haar mond en begon te stamelen. Daarna opende zij ook haar ogen. Zij kon zich niet herinneren wat er was gebeurd.

Elisabeth Williks werd 2 jaar later alsnog begraven op 13-12-1774 in Rotterdam, 2 minderjarige kinderen nalatend.

Elisabeth was waarschijnlijk op 5-4-1743 in Rotterdam gereformeerd gedoopt als dochter van Herremanus Williks en Cornelia Storms, wonend aan de Vissersdijk, met doopgetuige Elisabeth van Namen. Elisabeth was op 15-7-1768 in Rotterdam getrouwd met Arnoldus van Deijl als j.d. en j.m., beiden van Rotterdam. Hun eerste kind, Cornelius, hadden zij op 11-9-1769 laten dopen met getuigen Christoffel Boekman en Catharina Hofstede. 

Bronnen: Google Books,  Stadsarchief.Rotterdam.nl.