De hoed van Daniel Romijn (1792-1815) bleef drijven

Daniel Romijn werd gedoopt op Nieuwjaarsdag 1792 in Zwijndrecht als jongste kind van Daniel Jansz. Romijn (†1797) en zijn tweede vrouw Maria Simonsdr. Bergeijk (1753-1811). Daniel had een volle broer Simon Romijn (1789-1861), die tijdens de Franse Tijd als soldaat werd ingedeeld bij het 125e regiment infanterie van linie. Dat is één van de regimenten die zich opofferden op 27-1-1812 om de terugtocht van Napoleon's Grande Armée over de Berezina rivier in Rusland mogelijk te maken. Maar Simon heeft het overleefd en Daniel was degene die niet oud werd. 

Daniel Romijn trouwde op 2-1-1813 in Hendrik-Ido-Ambacht met Lijntje Danielsdr. Huizer. Zij verklaarden allebei “níet te kunnen schrijven noch teekenen”. Hun beider ouders waren toen inmiddels al overleden. Daniel's grootouders van vader's zijde, Jan Romijn en Maria de Jong, waren ook allang overleden. 
Op 1-2-1814 in Zwijndrecht kregen Daniel en Lijntje een zoon die vanzelfsprekend Daniel werd genoemd en daarmee naar zijn beide grootvaders werd vernoemd.

Lijntje Huizer, wonende te Zwijndrecht, verklaarde dat haar man Daniel Romijn met Willem Los en Jillis de Klerk met een bootje van Zwijndrecht naar Rotterdam was gevaren. Na hun terugkeer hadden zij haar verteld dat haar man, de 23-jarige Daniel Romijn, overboord was geslagen. 

Verklaring van W. Los en J. de Klerk over de aanvaring waarbij Daniel Romijn verdronk.

Willem Los (25) en Jillis Mattheusse de Klerk (24) verklaarden op 15-11-1815 dat zij op die rampzalige middag van 21-10-1815 vanuit Rotterdam terug voeren tussen het huis Sint-Ellebrecht en het Kralingse Veer op het Noorddiep. Rond 4 uur kwam er een beurtschip aan laveren - dat op weg was naar Rotterdam - en dat raakte hun bootje. Los en De Klerk lukte het om op het beurtschip te klimmen, maar van Daniel Romijn zagen zij daarna alleen nog zijn hoed drijven. 

Daniel's lijk werd nooit opgevist, noch werd er verder meer iets van hem vernomen. Daarom werd hij uiteindelijk in november 1815 dood verklaard, zodat zijn weduwe kon hertrouwen. Lijntje's tweede huwelijk zou nog korter zijn, waarna zij nog een derde huwelijk is aangegaan. Over haar kun je hier meer lezen.

Het Kralingse Veer.

Daniel's enige kind, ook Daniel geheten, trouwde in 1843 in Zwijndrecht met Hendrijntje Kortman uit Hendrik-Ido-Ambacht. Van hun kinderen bereikten Lijntje, Adriana en Albertus (1851-1900) de volwassen leeftijd. Albertus trouwde met Jannigje van der Bom en was de vader van o.a. Henderijntje, Dirk en Pieter Romijn. Daniel Romijn jr. is overleden op 8-6-1857 in Zwijndrecht. Zijn weduwe, Hendrijntje Kortman, is overleden in een ziekenhuis in Leiden op 17-2-1888.

Lees ook: Lijntje Huizer (1793-1835) huwde 3 maal.

Bronnen: WieWasWie.nl, FamilySearch.org (met name de huwelijkse bijlagen), RegionaalArchiefDordrecht.nl, ErfgoedLeiden.nl.